De tijd vliegt voor bij!!

De tijd vliegt hier echt zo snel voor bij. Nog maar 1 weekje stage lopen en dan zit het er al weer op:s
Onze laatste weekjes verlopen nog steeds erg lekker en rustig. We zijn vorige week nog een dagje naar Worth Trust geweest (een organisatie die van allerlei spullen maakt). Hoefde maar 4 uur met de bus heen en 4 uur terug:s Maar het was wel echt super interessant om te zien. We werden eerst een klein beetje rond geleid. Kregen daarna echt een super lekkere lunch aangeboden (en hier in India is het onbeleefd om te weigeren:)) en daarna hebben we nog rond gekeken op de school voor dove kinderen en het opvang voor de geestelijk gehandicapte kinderen. Ze hebben het hier echt super mooi geregeld, en doen echt wat het beste is voor de kinderen. De mensen die op worth trust werken hebben allemaal een lichamelijke (sommige hebben ook een lichte geestelijke beperking) alleen de directeur en de managers hebben helemaal geen beperking. Deze organisatie draaien geheel op eigen productie, ze maken er rolstoelen allemaal dingen voor blinde mensen enz, en deze spullen worden overal ter wereld verkocht.
Het leek ons erg interessant om te zien, maar we wilden er ook wat laten maken, namelijk een stevige bolderwagen. En deze wordt nu onze kant opgestuurd:), Eindelijk een organisatie die zich wel aan de afspraken houdt. Ook maken ze als het goed is een bolster voor de fysioruimte voor ons, maar dat is nog even afwachten of dit gaat lukken.
Afgelopen zaterdag waren we een ochtend zowat helemaal alleen op mercy home. De kinderen gingen een dag naar de Worlds disabled day in Dharmapuri, wij mochten helaas niet mee (Omdat wij als blanken alle aandacht van de kinderen weg trekken), het was wel heel jammer maar wel te begrijpen. Hier zouden de kinderen allemaal hun dans mogen doen, waar ze twee weken druk op hadden geoefend. Tenminste als de stroom niet uit was gevallen, want uiteindelijk heeft maar 1 groep van Mercy home hun dans kunnen doen:s Dat was echt zo sneu voor ze, ze waren echt de hele ochtend druk bezig geweest om zich mooi te maken Wel hebben we bij aankomst nog gauw een groeps foto gemaakt, met alle kinderen in hun nieuwe kleren!
Zondags stond er ook iets leuks op het programma, we waren namelijk uitgenodigd om mee te gaan met de keukenmeiden mee naar hun huis. Het kindje van 1 van de keukenmeiden kreeg gaatjes in haar oren. En dat moet hier echt een heel groot feest zijn. Alleen was ik zaterdag goed ziek geworden:s Had buikgriep, koorts en hoofdpijn, gewoon ff alles tegelijk:s Kon echt helemaal niks anders dan in bed blijven We vonden het echt heel erg jammer dat we dit moesten missen. Gelukkig voelde ik me maandag al wel ietsjes beter, en konden we wel naar de geplande bruiloft:) We waren door Munasammy (de helpende hand van Brother) uitgenodigd op zijn broers bruiloft. Het leek hem en Brother Louis wel leuk voor ons om dat een keer mee te maken! Het feest begon zondag al, daar konden we door mijn ziek helaas niet heen. Maar maandag gingen we met Brother en nog 2 leraren naar de bruiloft. Het officiële gedeelde was van 9 tot 10, maar het is hier blijkbaar heel normaal om na het officiële gedeelte pas te komen. Dit was ook het gene wat wij deden. Je komt er dan binnen, je moet gelijk met ze op de foto en mag dan een plaats gaan zoeken. Daar wacht je op je beurt tot je aan tafel mag om te eten. Het eten zag er erg lekker uit, maar mijn maag kon het helaas nog niet aan:s Als je voldoende had gegeten stond je gewoon op, en dan kun je naar het thee gedeelte. Hier kun je rustig je thee nuttigen en dan kun je ook eigenlijk weer gaan. Alleen wij bleven nog even om te kijken, en wij moesten nog maar 2 keer vaker met ze op de foto, waar je niet op mag lachen:s Het was echt een hele aparte maar ook echt super leuke ervaring om dit mee te mogen maken!
Daarna zijn we ook nog even naar het huis van de leraar geweest. Hij woont namelijk tegen over, waar de bruiloft werd gegeven, en wou ons graag zijn huis laten zien. Daar hebben ze allemaal een kokosnoot gedronken, welke ik ook maar weer eens moest afslaan:s En toen was het weer tijd om naar Mercy home terug te keren. Hier ben ik gelijk maar mijn bed in gedoken, want voelde me echt niet meer zo goed als `s ochtends:s
Maar ben wel blij dat we ondanks dat ik me niet lekker voelde toch naar die bruiloft zijn gegaan!
Gelukkig voel ik me nu weer helemaal goed:):) En kan ik tenminste met een goed gevoel mijn allerlaatste weekje stage in hier in het mooie altijd gezellige mercy home:) Het wordt nog wel een druk weekje om alle laatste dingetjes te regelen. Maar dat gaat hopelijk helemaal goed komen.

Liefs en dikke kus van uit India!!